Wszelkiego rodzaju nerwice czy też stany lękowe to problem dotykający wielu osób. Zachorowalność podobnie jak w depresji jest dość wysoka, badania mówią o tym że choruje około 10% społeczeństwa. Nerwica ma wiele twarzy, jej podstawowym i zawsze obecnym objawem jest lęk, który pojawia się w różnym natężeniu i któremu towarzyszą dodatkowe symptomy.
Osoba chorująca na nerwicę może więc doświadczać także objawów wynikających z pobudzenia układu nerwowego (tzw. nerwica wegetatywna) takich jak:
- kołatanie i/lub przyspieszenie pracy serca serca
- nadmierne pocenie się
- drżenie rąk lub nóg
- niemożność wzięcia głębokiego oddechu
- natarczywe, niemożliwe do opanowania ziewanie
- uczucie ucisku w gardle lub dławienia
- ucisk lub ból w klatce piersiowej
- bóle brzucha, głowy, kręgosłupa
- nudności, wymioty
- biegunki
- częste oddawanie moczu
- drętwienie lub mrowienie
- uderzenia chłodu albo gorąca
- zawroty głowy
- derealizacja (poczucie odrealnienia)
- depersonalizacja
Nerwica – rodzaje
Nerwice można pogrupować w zależności od siły lęku, objawów towarzyszących, rodzaju bodźca wywołującego lęk:
Nerwica natręctw
Nerwica natręctw, zwana także zaburzeniem obsesyjno–kompulsyjnym – opisując to zaburzenie posłużę się przykładem z telewizji. W jednym z seriali telewizyjnych głównym bohaterem jest Detektyw Monk który jest wspaniałym śledczym ale fatalnie znosi kontakt z brudem, brakiem symetrii, bałaganem. W głowie Monka pojawiają się myśli np. dotyczące tego że brud dostanie się na jego ubranie, myśli te powodują pojawienie się napięcie którego trzeba się szybko pozbyć bo jest bardzo nieprzyjemne. Aby poczuć się lepiej trzeba wykona pewien rytuał (10 razy umyć ręce), który pozwoli zredukować napięcie. W ten sposób zarówno Monk jak i inni pacjenci godzinami wykonują różne czynności rytualne co sprawia że coraz mniej czasu mają na normalne życie.
Fobia społeczna
Kiedy możemy podejrzewać u siebie fobię społeczną ? Kiedy w towarzystwie innych ludzi przeżywamy bardzo duży stres, pocimy się, jąkamy, nie potrafimy odpowiedzieć na proste pytania bo w głowie pojawia się pustka, czerwienimy się, drżą nam ręce nogi. Wszystkie te odczucia spowodowane są lekiem przed kompromitacją, doświadczając ich mamy wrażenie że każdy zwraca uwagę na nasze dziwne zachowanie co nasila lęk przed kompromitacją. Koło lęku rusza i trudno jest je zatrzymać.
Fobie specyficzne
W przypadku fobii specyficznych objawy których doświadczamy są podobne do tych w fobii społecznej różnica polega na tym czego się boimy. Tu powodem lęku jest przedmiot, sytuacja, zjawisko atmosferyczne, zwierzę itp. które w rzeczywistości nie stanowią dużego zagrożenia dla naszego zdrowia lub życia.
Lęk paniczny
Aż 34% procent z nas może doświadczyć napadu paniki w ciągu życia. Osoby które przeżyły choć jeden taki epizod, wiedzą jak nieprzyjemny jest to stan. Atak paniki pojawia się nagle często bez żadnego realnego powodu i w bardzo szybkim tempie (około 10 minut) osiąga maksimum. W czasie napadu paniki możemy doświadczać przyspieszenie rytmu serca lub jego nie równego bicia, pocenia się, drżenia, dygotania, suchości w jamie ustnej, utrudnienia w oddychaniu, uczucie dławienia się, ból lub dyskomfort w klatce piersiowej, nudności, zawroty głowy, brak równowagi, wrażenie omdlenia, uderzenia gorąca lub zimne dreszcze, poczucie drętwienia lub swędzenia. Objawy te trwają kilka minut towarzyszy im strach wywołany myślami „mam zawał”, „zaraz umrę”, „zaraz zwariuję”, „nie wiem co się ze mną dzieje nie panuję nad własnym organizmem”.
Zespół lęku uogólnionego
zwany też czasem nerwicą lękową lub nerwicą depresyjną
Ze względu na to że pacjenci doświadczający lęku uogólnionego są często mylnie diagnozowani jako osoby z depresją. Objawy obu chorób są w kilku aspektach podobne. Pacjenci doświadczają silnego zmęczenia, mają trudności w skoncentrowaniu się, są drażliwi, źle sypiają, maja trudności w relaksowaniu się co powoduje napięcia mięśniowe przede wszystkim jednak pacjenci z lekiem uogólnionym bardzo dużo się martwią bardzo wieloma sprawami. Martwienie to hamuje ich aktywność, odbiera radość życia. Martwienie się w ich wypadku to ciągłe obmyślanie najbardziej drastycznych scenariuszy które owocują strachem przed podejmowaniem nowych działań. W którymś momencie martwiący się pacjent osiąga poziom w którym martwi się tym, że się martwi a konkretnie zaczyna zdawać sobie sprawę z tego że martwienie się mu szkodzi więc obawia się że w jego przypadku może ono spowodować jakąś chorobie somatyczną albo umysłową.
Zaburzenia stresowe pourazowe
PTSD – Post Traumatic Syndrome Disorder
Dotykają nas zazwyczaj po jakimś bardzo silnym wydarzeniu traumatycznym typu – wypadek samochodowy, klęski żywiołowe, gwałt itp. Kiedy coś tak strasznego wydarzy się w naszym życiu wspomnienia tego zdarzenia wracają na jawie lub w snach, obojętniejemy na innych, zamykamy się w sobie, unikamy kontaktu z innymi ludźmi a przede wszystkim unikamy rzeczy które w jakikolwiek sposób są nam w stanie przypomnieć o zaistniałym wydarzeniu.
Dowiedz się więcej o specyficznych rodzajach nerwic
Zadzwoń od razu
Jeżeli czujesz, że potrzebujesz pomocy lub dalszych informacji, zadzwoń do mnie:
pomogę i wskażę sposób dalszego postępowania